گفتگو با یک آتئیست درباره خدا

بسم الله الرحمن الرحیم

آشنایی من (حسین سوزنچی) با نظرات آتئیستها در حد مطالعه و گفتگوهای محدود مکتوب در فضای مجازی بود؛ اما گفتگوی مستقیم با کسی که صریحا منکر خدا باشد تجربه جدیدی بود که شاید برای دیگران هم قابل استفاده باشد. وی مشکلی در زندگی‌اش داشت که او را به سوی انکار خداوند سوق داده بود و چون در ابتدا و انتهای فایل درباره آن مشکل صحبت شد و مساله کاملا خصوصی بود آن فرازها حذف شده و فایل ضمیمه از ابتدای گفتگوی ما درباره خدا شروع می‌شود وبا پایان این محور از گفتگو پایان می‌یابد.

روند بحث:
ابتدا ایشان درخواست کرد که مطالبم را مبتنی بر مطالب درون دینی پیش نبرم که خواسته بجایی بود. من هم تجربه شکاکیت قدیمی خودم را بازگو کردم و تا دقیقه ۲۷ گفتگوهای نسبتا پراکنده‌ای بین ما رد و بدل شد. سپس چون من مدعی وجود خدا بودم طبیعی بود که ایشان از من طلب کند که ادله‌ام را بگویم.
سیری هم که در بحث سعی کردم تعقیب کنم این بود که:
اولا بحث تصوری را بر بحث تصدیقی مقدم کنم (یعنی اول معلوم شود هر دو درباره یک چیز صحبت کنیم؛ وگرنه چه‌بسا خدایی که او رد می‌کرد من هم رد کنم!)
ثانیا به جای شروع از بحثهای چندوجهی (که نیازمند استفاده از منطق‌های چند ارزشی است)، به سمت بحثهایی بروم که با منطق دوارزشی قابل دست‌یابی است تا به نتایج قطعی واضح بتوان رسید.
البته بحث درباره خدا ابعاد چندوجهی فراوانی دارد که فرصت نشد ولی تا بحث دوارزشی‌اش به نتیجه نرسد ورود در بحثهای چندوجهی صرفا به جدل می‌انجامد.
و البته تمام جلسه در قالب گفتگویی چالشی گذشت؛ نه ارائه یکطرفه.

برای دریافت فایل صوتی کلیک کنید

بازدیدها: ۱۱۸

2 Replies to “گفتگو با یک آتئیست درباره خدا”

  1. سلام و عرض ادب
    بنده مطالعه جدی در فلسفه ندارم لکن شنیده‌ام که برهان صدیقین به تقریر مرحوم علامه طباطبایی بهترینِ براهین اثبات باری‌تعالی است امّا اینجا اگر اشتباه نکنم برهان وجوب و امکان (سینوی) رو توضیح دادید؛ سوالی که برام پیش آمده اینه که چرا این برهان؟
    از اینرو می‌پرسم که در مقالهٔ «تحليل انتقادی برهان وجوب و امكان ابن سينا و نقد ملاصدرا بر آن؛ شاكر لوائی» اشکالاتی مطرح شده که از اطمینانم بر این برهان کاسته شده.
    و اینکه آیا می‌شود فردی که به الحاد رسیده رو بدون این براهین، مومن به خداوند کرد؟ (یعنی ممکن است خداوند بی‌نیاز از برهان باشد؟)

    • سلام علیکم
      بله. برهان صدیقین علامه خیلی قویتر است. اما سطح مخاطب خیلی پایین بود و من تناسب با فهم مخاطب را مد نظر داشتم. بنده هم شخصا برهان وجوب و امکان را اوج برهان نمی دانم البته مقاله مذکور را نخوانده ام. اما برای افرادی که ذهن قوی و خیلی عمیق ندارند برهان قانع کننده ای است. البته من تقریری کردم که برخی از اشکالات رایج (از جمله نیاز به نفی تسلسل) در آن نباشد هرچند وقتی دیدم خیلی ذهنش ساده است به نفی تسلسل هم که ساده فهمتر است اشاره ای کردم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*