امام حسین ع و صبر انقلابی

بسم الله الرحمن الرحیم

دهه محرم امسال (سال ۱۳۹۷/۱۴۴۰) در شاهرود هستم و ان شاءالله موضوع بحثی که در شبهای این دهه در هیات عاشقان مهدی (مسجد قرآن) خواهم داشت «امام حسین ع و صبر انقلابی» است که ان شاء الله در این بحث به تبیین این مطلب خواهم پرداخت که همان گونه که روحیه اعتراض و آرمانخواهی شرط انقلابی بودن است، نوعی صبر و تحمل و استقامت ویژه هم شرط روحیه انقلابی است و سعی خواهم کرد که بحث را تا حدودی نا ظر به مشکلات اقتصادی و معیشتی روز مطرح کنم. و فایلهای آن را ان شاء الله روزانه در ایجا قرار خواهم داد.

جلسه اول: انقلابی بودن نیازمند صبر است، اما نه صبری که «ابن‌عمر» به امام حسین ع پیشنهاد می‌داد.

مقدمه بحث: نسبت امام حسین و پیامبر و شروع بحث از پیامبر و کاری که او می‌خواست در جهان انجام دهد

جلسه دوم: ادامه مقدمات لازم برای فهم صورت مساله: چرایی اهمیت «ولایت» برای پیشبرد اهداف نبوت و سه رکن اصلی ولایت.

جلسه سوم: مخالفان انبیاء (کارشکنان در امر انقلاب): طاغوت (سران کفر)، ملأ (صاحبان مقام، سلبریتی‌ها و ژن برترها!)، مترف (مرفهان بی‌درد)، احبار و رهبان (عالمان دینی منفعت‌طلب). سه‌تای آخر بازوهای طاغوتند و وقتی اینها بر مردم اثرگذار شوند، عاشورا رخ می‌دهد.

جلسه چهارم: چون بعد از استقرار حکومت دینی باز عده‌ای منفعت‌طلب و دنیاطلب هست، آن چهار طبقه مخالف انبیاء، همگی با هویت جدیدی وارد عرصه می‌شوند: منافق. تبیین اینکه منافق، بیش از آنکه نفوذی دشمن باشد، خودی‌ای است که به سمت کافر میل پیدا کرده.

جلسه پنجم: اولین و مهمترین تلاش منافقان برای جلوگیری از هدف انبیا، به دست گیری قدرت (نشاندن طاغوت به جای ولیّ خدا) است و لذا ولایت اولین و مهمترین چیزی است که از جانب طاغوت مورد حمله قرار می‌گیرد: مرور تاریخ:‌طاغوت ابتدا پیامبر را ترور و سپس حکومت را غصب کرد و بتدریج اختلاف طبقاتی را برگرداند: اولی فقط ولیّ را کنار گذاشت، دومی اختلاف طبقاتی با تکیه بر احساسات دینی (سابقه در اسلام) و سومی اختلاف طبقاتی صریح) + ذکر نمونه‌هایی از مقامات امیرالمومنین که منحرف شدند: ابن‌عباس و …

جلسه ششم: شکل‌گیری سه طبقه دیگر (ملأ، مترف، احبار) با اقدامات عمر در جامعه اسلامی + مظلومیت امیرالمومنین ع و مواردی از یاران واقعی ایشان

جلسه هفتم: همه ائمه عدالتخواه بودند اما اقتضای واقع‌بینی این بود که گاه دندان روی جگر بگذارند و این دست برداشتن از آرمان نیست بلکه عقب‌نشینی تاکتیکی است.  کارشکنی‌های اقتصادی منافقان برای زمین زدن حکومت دینی در قرآن و تطبیق آن بر روز: ۱. اختلال در معیشت مردم. (ناخرسندی از پیشرفتها، خط دادن به دشمن برای محاصره اقتصادی، احتکار، تقویت روحیه حرص و بخل در بحرانها) ۲. ترویج کم تحملیِ در سختیها.

جلسه هشتم: فهرست روش اقتصادی منافقان که موجب کارشکنی در جامعه دینی می‌شود در قرآن: معیشت مردم را هدف قرار دادند؛ تزریق کم تحملی، منفعت‌طلبی افراطی (دوتابعیتی‌اند، و …) حقوق نجومی برای خود قائلند، مانع دیگران در انجام خوبیها، پرمدعا اما در عمل تهی، عملا به مشلات دامن می‌زنند اما می‌گویند ما نبودیم.

جلسه نهم: روش خداوند برای جدا کردن منافق از مومن: ایجاد فتنه و بحران و مصیبت. وظیفه اصلی مومن: صبر انقلابی (صبر + تقوا) . گام اول: تقوا: در راه ماندن، که شرطش شناخت راه است؛ یعنی خدا را در زندگی جدی گرفتن. در برابر حربه اقتصادی منافق: رزاقیت خدا، نصرت الهی.

جلسه دهم: مروری بر عناصری از ایمان به خدا: رزاقیت، مکر الهی، مالکیت خدا، توکل؛ نصرت الهی + بحثی قرآنی درباره چگونگی مشمول نصرت خدا شدن و به پیروزی رسیدن در همین دنیا.

جلسه  ظهر عاشورا: چرایی عظمت مصیبت عاشورا که امام زمان صبح و شام بر او خون می‌گرید + مروری بر برخی از اصحاب در عاشورا

جلسه یازدهم: چرا در جامعه دینی منافق طرفدار پیدا می‌کند؟ + اقدامات حضرت زینب س که نشان داد که چگونه صبر همراه با تقوا (صبر انقلابی) حتما در همین دنیا و در همان مقطع مبارزه پیروزی می‌آورد.

جلسه دوازدهم: مرور و خلاصه‌ای از کل بحث + ادامه بحث: همان طور که صبر غیرانقلابی (دست روی دست گذاشتن) مردود است؛ انقلابی‌گری بدون صبر هم مردود است: محنت‌بارترین دوران امامت، دوران امام سجاد ع است؛ و یکی از عوامل این محنت‌زا بودن جریان زیدیه است که شیعه‌ای است که امامت امام سجاد ع را قبول نمی‌کند چون انقلابیونی‌اند که صبر ایشان را نمی‌توانند هضم کنند.

بازدیدها: ۳۵۱