بسم الله الرحمن الرحیم
روز سه‌شنبه (۲۲ آبان ۱۳۹۷) و چند روز مانده به ۹ ربیع‌الاول، در جلسه هفتگی هیات میثاق با شهدا در دانشگاه امام صادق ع سخنرانی‌ای داشتم که به یکی از دوگانه‌هایی که در تفکر شیعی مهم است پرداختم:
مساله این است که در آیات و روایات تاکید فراوانی بر «معیت» با پیامبر و امام ع شده و این دو نقطه مقابل دارد: عقب نماندن و جلو نیافتادن؛ عقب نماندنش واضح است اما جلو نیفتادن چه فرقی دارد با دست روی دست گذاشتن در جایی که امام ع دستشانش بسته است؟ و به عنوان یک مصداق خاص، آیا کسانی که در این شرایط تبری می‌کنند به خاطر عدم رعایت تقیه، از امام ع جلو زده‌اند؟ یا کسانی که به بهانه تقیه، در تبری نمی‌کوشند، عقب مانده‌اند، یا گزینه دیگری در کار است؟
خلاصه مبحث ارائه شده: ادامه مطلب زمینه‌سازی برای اقدام امام ع یا جلو افتادن از او (تبری یا تقیه)؟
بازدیدها: ۷۵۲